Stickers

Hi Simoon,

In alle drukte van september en oktober ben ik er nog niet aan toegekomen om te schrijven. Maar nu wil ik je toch even iets vertellen over het fenomeen 'stickers'. Ik vind stickers namelijk mijn hele leven al heel bijzonder. Toen ik in de kleuterklas van De Vlinder zat, mocht ik, als ik mijn taakjes goed had gedaan, een sticker uitzoeken. Dat vond ik altijd erg leuk. En als ik jarig was, kreeg ik zelfs van alle juffen en meesters van de hele school een sticker in ruil voor een traktatie. Dan voelde ik mij als 5-jarig meisje echt geweldig. En heel af en toe, op hele speciale dagen, mocht ik een kaartje uitzoeken. Nou, dan kon mijn dag écht niet meer stuk. 

Wij hebben in de praktijk ook een enorme bak met stickers. Frozen-stickers, Cars-stickers, Spiderman-stickers, dierenstickers en ga zo maar door. Ieder kind heeft zijn of haar persoonlijke favoriet. Soms krijg ik ook adviezen van de kids: 'Je moet echt díe stickers kopen, die zijn echt heul cool'. Op dit moment zijn de emoji-stickers erg geliefd. Met name de 'poepemoji' (ja ja, we kennen hem allemaal) is momenteel zeer populair. Het liefst plakken ze er hun hele verzamelkaart (waar 10 stickers op passen) mee vol. Dat vinden ze echt hilarisch.

Aan het eind van de behandeling mogen de kids bij ons een sticker uitzoeken. Alleen als ze goed hun best hebben gedaan, maar dat is eigenlijk altijd het geval. Zo'n sticker maakt alles weer goed, ook al was het schrijven moeilijk of gingen de krachtoefeningetjes niet zo goed. Ik kan me goed voorstellen hoe dat voelt! Het feit dat jij als kind de allermooiste sticker van het hele velletje hebt uitgekozen, is toch helemaal het einde.. Tegelijkertijd vind ik het zo geweldig dat in deze snel veranderende digitale maatschappij zoiets kleins als een sticker voor een kind nog zo bijzonder kan zijn.

We kunnen nog veel leren van die kids van ons ;-)

Liefs, Em